Canım acıyor. Canım o kadar çok acıyor ki, kalbim sıkışıyor. Canım acıyor nefesim kesiliyor. Özlüyorum. Beş dakika da geçse özlüyorum. Konuşmak istiyorum, sesini duymak istiyorum. Seni bekliyorum, sürekli. Sürekli yazmanı istiyorum, aramanı istiyorum. Neden sevmedin ki beni? Yeterince güzel değilim biliyorum. Bu muydu önemli olan? Güzellik ya da dış görünüş mü? Neden yetmedi ki sevgim? O kadar çok yoruldum ki ben, gözyaşlarımla birlikte atmak istiyorum aşkını. Gözyaşlarım aktıkça sanki bitecekmiş gibi aşkın. Ah, ilk aşkım. Sevdiğim, değer verdiğim, aşık olduğum ilk erkek. Elini tutmayı, doyasıya sarılmayı her şeyden çok istediğim ilk ve tek erkek. O kadar çaresizim ki, senden kaçmak için yine sana sığınıyorum. Canım o kadar çok acıyor ki, kalbime sürekli bir bıçak saplanıyormuş gibi. Nefesimi kesiyor bu acı. Senden başka bir şey düşünemiyorum, aklımdan çıkmıyorsun. Başka bir şey yapmaya çalışıyorum, en ufak bir şeyde aklımdasın. Unutamıyorum seni, geçemiyorum senden. Bu acı nasıl geçecek inan bilmiyorum ama mutlu olmanı istiyorum. Bunun nasıl olduğunun önemi yok, sadece mutlu ol istiyorum. Senin mutlu olmanın yolu benim bu acıyı çekmem olsa da razıyım ben. Keşke yanımda olsaydın da, gözyaşlarımı omzuna yaslanıp akıtabilseydim. Doyasıya ağlayabilseydim omzunda, içimi dökene kadar. Bunları yazıyorum, çünkü içime atıp acımı büyütmek istemiyorum ama seni üzmek de istemiyorum. Ağladığımı gördüğünde üzülme olur mu? Senin suçun değil. Bana olan benim yüzümden oldu. Ben sevdim, ben kaybettim.. Özür dilerim, sana bunları yaşattığım için. Belki de benim yüzümden kendini suçlu hissediyorsun. Hissetme. Ne kadar saf ve temiz bir kalbin olduğunu biliyorum. Aslında ne kadar ince ruhlu olduğunu da biliyorum. Seni ne zaman sevmeye başladım, bilmiyorum. Belki de farkında bile değildim seni sevdiğimin. Belli ki, yanlış anlamışım seni. Benimle ilgilendiğini düşünmüştüm, yanılmışım. Oysa sadece yakın davranıyormuşsun. Fark edemedim ben bunu, ayırt edemedim arkadaşlığı ve aşkı. Ondan, yani sevgilinden önce bana söylediğin çoğu şeyi hatırlıyorum aslında. O kadar mutluydum ki seninle hayaller kurarken. Bana burda çok güzel duruyorsun dediğin için yerimde duramamıştım gün boyu. Ordan oraya, ordan oraya gidip durmuştum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmıştı o an. Bunları tek başıma hissediyormuşum. Hiçbir şekilde karşılığı yokmuş bunun. Bana yaşattığın iyi kötü, her duygu için teşekkür ederim. Sevmeyi öğrendim seninle. Karşılık beklemeden, hiçbir şey istemeden sevmeyi öğrendim..