Neden kendimizle olmaktan bu kadar korkuyoruz? Neden insanlar yokken eğlenmekte güçlük çekiyor veyahut hiç eğlenemiyoruz? Ínsanlara karşı bu kadar öfkeliyken neden onlara bu kadar muhtacız? Neden birilerinden ufak bir ilgi alaka alınca onun esiri oluyoruz? Gerçekten yoruldum kendi içime çekilmek istiyorum bunu gerçekten kafaya koydum ve bugünden itibaren kendimle beraber bir süreç geçirmeye karar verdim. Bu tamamen kendimi insanlardan soyutlayacağım anlamına gelmiyor ama yüz göz de olmak istemiyorum bilmiyorum birileri üzülecekse üzülsün ihityacım olduğu zamanlarda kendilerinden mahrum bıraktıkları zamanlara saysınlar. Belki de benim onları aradığım gibi aramayacaklar beni bilmiyorum işte bunu görüp güçlenmek istiyorum. Sınırlarımı belirlemek ve hayatımı çizmek için geç bile kaldım.
