bu şehirle inatlaşır gibi öpüyorum dudaklarından
evlerin camları kırılıyor her bir darbede
dudakların ikiye ayırıyor kaldırım taşlarını
elindeki gül düşüyor,
çatıyor çingene kaşlarını
bir bulut konuyor gamzene, öyle dolu ki
sen gülünce sırılsıklam kalacağız belli
evlerin çatılarından süzülecek aşk
vay altında uyuyan kedilerin haline!
dünyayı durdurmak nasıl bir his
bütün insanlık öğrenir sen gülünce
okuma yazma bilmezdim
bir şiir doğurdum seni öpünce
