Elbette aynı yerden sınanacağım. Benim tabiatım bu… Gölgelerde yaşayan kara eller tabii ki benim yakama tekrar yapışacaklardı. Ne yaparsam yapayım onlardan kurtulamıyorum kurtulamayacağım. Işığı bulmak için deli gibi koşturmakla beraber asla o ışığa ulaşamadım, ışık çevremi aydınlatıp gölgelerden fırlayıp yakama yapışacak ellerden kurtaramıyor beni. İçimdeki boşluğun dolması inkansız, her zaman peşimde olan ölümün elleri bana teğet geçerek çevremdekileri çekip alıyor her seferinde. İçimdeki bu boşluk beni yutacak ve ben hiç yaşamamış olacağım ve böyle olmasını diliyorum.