Yıl 1938, günlerden 10 Kasım
Günlerden perşembe
Bir haber geldi
Dokuzu beş geçe
Kalbimde bir sızı
Gözümde kurudu yaşım
Vatanımın başı artık yoktu
Bu benim en büyük acım
Gidişinin haberi halkımı hüzüne boğdu
Öksüz kaldı milletimin oğlu torunu!
Ata’m, asla korkma!
Al sancağımız sönmeyecek bu şafaklarda!
Atam, asla şaşırma!
O çılgın bize zincirini vuramayacak bu cihanda!
Aramızdan ayrılmış bile olsan saat dokuzu beş geçe
Fikirlerin bizimle yaşayacak sonsuz nesillerce!
Milyonlar büründü tek bir vücuda
Senin o güzel haykırışını dinlediğinde!
Biz sensiz ne yapacağız Ata’m?
Artık yok benim bir babam!
Sensizlik beni öldürüp bitirecek
Asla bitmeyecek derdim tasam!
Sarsa ne olur garbın afakını çelik zırhlı duvar!?
Benim milletimin iman dolu göğsü var!
Taşarım, enginlere sığmam, yırtarım dağları!
Türk milleti açıp kapatır çağları,
Olduğu sürece aklında milletimin Mustafa Kemal!
Hakk’ın vadettiği günler sana doğacaktır,
Doğduğunda milletimin karşısında ey nazlı hilal!
Senin bu dünyadan gidişin demek değil ihtilal
Olduğu sürece Kemalizm aklında milletimin istiklal!
