kapkara bulutlar ağıyor göğüme güngözü aydınlıkta
kanatları zifirden bir baykuş telaşsızlığıyla
bahar terk ediyor, kalır sanmıştım biraz daha
can vermek için erken, dinlemedi beni
elleri ellerimden yavaşça kayıp gidiyor
tutmak için acizim, çekilmiş içimden tüm yaşamak hevesleri
gözlerimde aydınlıksızlığın uğursuz hâli