kapkara bulutlar ağıyor göğüme güngözü aydınlıkta

            kanatları zifirden bir baykuş telaşsızlığıyla

bahar terk ediyor, kalır sanmıştım biraz daha

  can vermek için erken, dinlemedi beni

elleri ellerimden yavaşça kayıp gidiyor

           tutmak için acizim, çekilmiş içimden tüm yaşamak hevesleri

gözlerimde aydınlıksızlığın uğursuz hâli