Beyoğlu Lisesindeki bu hayalet varlık, Avcılar’daki bir okulda da vardı. bazen otobüslerde görünüyordu. yer kaplıyordu yolcu koltuklarında. onun yüzünden oturamıyordu insanlar. karakteri de varlığı kadar silikti. davranışları diğer insanların sözleriyle şekilleniyordu. ne yapması gerektiğini birileri söylemesi lazımdı. ancak böyle kabul ettirebilirdi kendini. gerçi düşüncelerinin darmadağınlıklığı yüzüne vuruyordu. bu yüzden kimse yaklaşmıyordu ona. insanları iğrendiriyordu.
gereksiz kişi duygusuyla yaşıyordu. yok olsa hiç kimse bir şey demezdi. o da demezdi gerçi.
