Kara sineklerle ilgili pek de ilginç olmayan bir düşünce silsilesine girmeden önce, dış iskeletlerini tartışmanın başka bir başkalığa yol açacağı riskini almaktan kaçındığımız bu yaratıkların, vızıldamayı bildiklerindense fısıldamayı bilmediklerini kabul ettiğimizi bildirmeliyiz. Rüyasından uyanan hiçbir gözün, kulağını bu sese kapatamadığından muzdarip oluşu bizi dış dediğimiz yerin belki de iç'in bir başka yüzü olup olmayacağına dair şüphelendirecek, tüm bu örtüşme sekanslarında o ses artacak, ve, birkaç parmak sineğe doğru eylenecektir. "İşte sen. Tüm varlığımı bir çizginin silikliğine dönüştüren, beni evimden azad eden kurtarıcı."
