Hemen büyümek isteyen çocuktum.
Şafakla anılarda kayboldum.
Çocukluğum akarken gözlerimden...
On yedimde kırkındaki babam oldum.
Pastadaki her mum eksilen kahkahalardı.
Çok geç anladım.
Gülüşlerimiz eski fotoğraflarda saklı.
Kaybettim... Bulamadım...
Gözlerinde parıltılar vardı...
Ararken karanlığa battım.
Elvdea küçük dostum...
Parıltın hiç azalmasın.
R.M.
Bir farklılık olsun diye yanında el yazımı da attım buraya attığım şiirlerin bir çoğunun el yazısı halinde instagram @rima_moarta da mevcut oraya da beklerim. Eleştirilerinizi paylaşmayı unutmayın
