bu gece ayazdayım,
ellerimi cebime sokmak fayda vermiyor, ruhum üşüyor.
nefesimi kesen rüzgara direnemiyorum, kafamı çeviriyorum.
gözlerimi kapıyorum.
bahar...
yeni filizlenen bir çiçek gibi,
henüz toprağımdayım.
anneannemin bahçesindeki kimsesiz çiçek mi olacağım?
çiçek açmak istedim.
ama büyümekten korktum.
öyle korktum ki anda kalamadım,
anı yaşayamadım.
zaman,
biraz daha zaman...
yağmurlar gösterecek korkumun yersizliğini
ve ben,
çiçek açmış olacağım.
