Bir süredir içimde olmayan duyguları tekrar hissetmeye başladım. Bunlardan tamamen kurtulduğumu düşünüyordum fakat yanılmışım. Öldürmeye çalıştığım hislerimi, düşüncelerimi, alışkanlıklarım orda durmaya devam etmiş hep ben yalnızca bastırmışım. Boşluk hissini özellikle. Sürekli kendimi meşgul edip düşüncelerimi bastırdım uzun süredir. Kendime kendimi sevdiğimi söyleyip durdum hep. Yalandı. Kendimden hala nefret ediyorum hem de bugünlerde daha da fazla çünkü kendi kendime bile hakim olamıyorum. Düşüncelerimi kontrol edemiyorum. Kendimi kaybettim ben ben değilim artık. Aynaya baktığımda tanıyamıyorum kendimi gerçekten de artık. O kadar şeyin baskısını hissediyorum ki üstümde konuşamıyorum bile. Anlatamıyorum kimseye derdimi. Cidden çok denedim ama güvenemiyorum kimseye bana karşı kullanılacak söylediklerim sanki öyle hissediyorum. Çareyi buraya yazmakta buldum. Benim gibi hissedenlere de ses olmak için
