seni karşıma çıkardığı günü uzun uzun düşünmüş olmalı tanrı
bilmiyorum
çok mu iyimserim?
karşıma bir ölüyü almış
sohbet eder gibi karalıyorum satırları
şair falan değilim
kâh ağlar kâh ağlarız
üst üste üç gün
sürgün kaldıkça ruhumuz kimsesizler mezarlığında
biz daha çok ağlarız
sahip olduğum her şeyi bir kenara bırakıp
benim olamayışını kutluyorum bu gece
dün gece olduğu
yarın gece de olacağı gibi
benden gidişini dört gözle bekleyeceğimi sanıyorlar halen
anlasalar halden
dostum olurlardı zaten
şimdi takip et beni
duvarların arasından
esrik caddelerin tepesinden
aşkını saklıyorum kaldırım taşlarının ardına
bir gün çiçek olup tekrar açacaksın her şeye rağmen
on sekiz senedir koşuyorum da sevgilim
çok azında ayaktaydım
melatoninle tek ilişkim tanrıdan rüyalarıma dilemek seni
artık fark etmez inan
neresi öte neresi beri?
on sekiz senedir dünyadayım da sevgilim
çok azında hayattaydım
şiirle tek ilişkim şanslıysam ilhamlarımda görmek seni
artık fark etmez inan
neresi evim neresi değil
hey!
günaydın!
