Nisan geldi, geçiyor. Ağaçlarda tomurcuk var. Oysa henüz yağmurlar başlamadı. Ben de bugün fark ettim bunu, içimde bir gözyaşı bulutuyla uyandığımda. Gerçi gözlerimi biraz geç açtım, açtım da ne oldu, dolandım şehri bir bulut edasıyla ama yağamadım hiçbir toprağa. Bereketi alıp kaçtım yine yatağa. Sanmayın ki nasibini aldı yastığım, hıçkırdıkça açıldı yorganım. Yok, asla yağamadım bir bahar da daha. Sahi, kaç bahardır çorak kaldım, bir zaman sonra onu da saymadım. Ne varsa vardı artık o bulutta, işte öylece yarım kaldı bu da.