kanım, dökülen kanalizasyona

öksüz bir tabela, bomboş bir duvar

bu yolda bütün ışıklar kırmızı yanıyor

ilerlemeye devam ama

dur.


psikoloji ilim

bağımlılık zor

var olmayan bir evrende

parmaklarım yanaklarını usanmadan öper

kal.


inançlı bir dinsiz

bir süs bitkisi gibi, köksüz

aylardan hep temmuz

vicdan ablukada, ilaç faydasız

sus.


içselleştiremiyorum

ya da beklemek; en uslanmaz ölüm


dön.