Annemin ömrü
Uçan yaprak misali hızla ilerler sanki gözümde
Koşar adım kovalarken gitmesin diye
Takılır düşer dizlerim kanar
Tutup kaldırırken kollarımdan annem;
Sen kim bilir ne düşüşlerden sonra kalktın
Ve öptün yaralı kalbinle yaramızı
Yaşamaktan beli bükülmüş kızının
Sen yaşama sevinçli annesisin annem
Kurbanım kar tenine
Düş gözlerine
Yüzünden süzülen hüzne
Ben ki dönüp dolaşıp yine sende olan
Senden kopamayan
Ve senden ibaret olan
Bırakma beni sensiz
Umudum da ağlayışlarım da yalnızlığım da her şey sana
Varlığımın sahibi düşüşlerimde hep ol orada
Hep iyi ki doğdun ömrüm senin olsun
