İnsan yaş aldıkça hissizleşiyormuş
Eskisi gibi şaşırmıyormuş
Her insan bir yükmüş
Bunu büyüyünce anlıyormuş
İnsan huzur bulduğu yerde mutluymuş
Huzursuzluğu yaşayınca anlıyormuş
Bazen bir şarkı insanı anlatabilirmiş
Hatta ağlatabilirmiş
Bir tek ailen seni nedensiz severmiş
Sevmek ve sevilmek hiç kolay değilmiş
Birine kalbini açmak tuzakmış
Bilmiyordum
Hikayeler hep aynı sonla bitermiş
Bazen kalbinin açılabilmesi için
Kırılması gerekirmiş
Bu sözü de bir kitaptan okumuştum
Doğruymuş
Bazen güvenmek yanılmakmış
Her sözde bir şüphe duyunca anladım
İnsan kendine bile yabancı kalırmış
Eski fotoğraflarıma bakınca anladım
-Gülsüm Patır
