Anlamlandıramadığım yaşamım gözlerimin önünden geçerken fark ettim kin tutuğum yılların nasıl hızla geçtiğini. Ansızın kurumuş boğazım düğümlendi, yutkunamadım. Adamın yazdığı bu dramanın böyle sonlanacağını hiç kavrayamamıştım. Ayazda kalmışçasına titredim o gün. Ağlayarak düşündüm o ilk 2 yılı.
Labirent içinde yıllarca çıkış yolu aradım bir başıma. Lakin ne yolumu ne sevgiyi bulabilmiştim. Latife ettiğini düşündüğüm her söz kalbimde sızılara sebep oldu. Lades tutuştum hayatla bir gün kazanacağımı düşünmeden. Lütuf edilmiş kısa zamanlarda gülümsemeyi tek başıma öğrendim. Lalettayin yazılmış bu senaryoyu 5 yıl daha oynadım.
İlelebet süreceğini düşündüm ilk zamanlar bu dram dolu senaryonun. İz bıraktı ruhumda tüm hareketleri ve ruhum cehennemde alev alev yandı. İmrendiğim tek şey mutlu bir çocukluk oldu hep. İstediklerim olmamış bir kız çocuğu olarak çıktığım yolculuğumda mutlu bir kadın olmak için şehir şehir dolaştım sonraki 4 yıl.
İçselleştirdiğim tüm acılar günü geldi kabuslarım oldu. İşittiğim tüm cümleler ruhumu paramparça etti yıllarca. İçimdeki çocuk mutlu olmayı bir türlü beceremedi. İsyan ederek bağırdığım tüm zamanlarda insanlar rahatsız oldu. İsmimi unutup bir kentte kendimi kaybederek yaşadım 4 yıl.
Hayranlıkla ve gözlerim dolarak seyrettim babasının prensesi olan kızları. Hayal kırıklıklarım boğazımda birikti ve boğulmama neden oldu istemsiz. Hadise olan tüm yüzleşmelerimiz ise tekrar tekrar nefretle kusmama sebepti. Hayatta tüm hayallerimi sen yıkınca harabeye dönen beynim her gece tekrarlayan kabuslarla zehir etti yaşamımı bana. Hayatımı bozuk para gibi harcadım 4 yıl boyunca.
Sayısız olaylardan sonra fark ettim kendimi tükettiğimi. Seyrettim aynada kendimi bir vakit gece üç. Sakince ve tek başıma çektim ruhuma sapladığın tüm hançerleri. Sevgiyi kendimi koşulsuz sevince öğrendim ve kırılmış yorgun omuzlarıma öpücük kondurdum. Sardığım tüm yaralarımı senin açmış olman, yaralarımdan daha fazla acıdığında çaresizliği öğrendim. Sorguladıkça gerçeği fark ettim sen benim 7 büyük günahımdın.
Aciz bir insan olduğumu düşündüğüm her an sen konuştun beynimde. Acemice birleştirmeye çalıştığım bu yapbozun kayıp parçası olduğumu anladım. Ait hissetmediğimde kahrolup, kaybolunca. Alt üst olduğumda kaldırıma düştüm sarhoş. Aradığım evimi bulamadım yalpalayarak yürüdüm karanlık sokaklarda. Acımasızlığı baş başa kahvaltı yaptığımız masadaki 2 yüzlülüğünde öğrendim.
Naftalin kokulu sandıktan çıkarırcasına gözlerimin önüne serdim tüm yaşadıklarımızı. Narkoz etkinde kalmışçasına bulanık hatıralarla doldu zihnim. Naçiz ruhumun derinliklerinden yıllar sonra bulup çıkardım benliğimi. Nedenler ve nasıllar arasında sıkışıp kalan beynimin gerçekliği şaştı. Nedensiz boğuşmuştum içimdeki istekle aslında. Nefretimin kine dönüştüğünü fark etmeliydin. Namluyu kinime doğrultup nişan aldım ve birimiz vurulduk. Nokta ile biten bu hikayeyi çözmeleri 6 yıllarını aldı.
