Benim annem çok mücadeleci bir insan. Babam da öyle. Bunu açıklamak için cinsiyetçiliği baştan sona yazmak istiyorum ama malesef şu an ilhamım ve beyün hücrelerimi katleden sıvılar buna müsade etmiyor. Annem nasıl biri, biliyor musunuz? Sineğin kanatları varsa kanatsız bir sineğe nakleder, elinde fazla süt varsa bir kısmını yoğurt, geri kalan kısmını ekşimik eder ve bununla börek yapar. Bir Trakyalıyız. O börek, börek değildir; "böööğğrek"tir :D. Beni, anladığım şeyler üzerinden sürekli azarlar. Anlarım ama yapmak istemem bir çoğu şeyi. O "israftır" der, ben "kaderdir" derim. Kadercilik konusunda dogma fikirlerim olduğu için değil; "inna lillahi ve inna ileyhi raciun" yani "her şey olacağına varır. Bu yüzden. Ben yaptığım faaliyetleri yapmak zorunda değilim ama bunları yapan, alışkanlık haline getirmiş, ideolojisi bu şekilde olan bir topluluk var. Tüm tanıştığım insanları zihinsel olarak algılayabiliyorum. Ama habitatımda bulunan insanlar genel olarak yaşamı devam ettirmek ile uğraşıyor. Bu durum onlar için gereklilik olduğu kadar lüks. Kendi rutinlerini oluşturmak için o kadar gayret ediyorlar ki farkında değiller; lüksleri bir gün lezzetsizleşecek. Belki bu dediğim "lezzetsizleşecek" kelimesi bir çoğunuza garip. Bu durumdan da eminim. Çünkü bir çoğumuz hayaller kurmuyoruz. Elimizdeki imkanlar kadar düşünmeye meyilliyiz. Fakat hayaller kurunca ne oluyor, biliyor musunuz? Mutlu oluyoruz. Beynimizin kimyası buna yönelik. Hep maddi düşüncelerle karşılaştığım için öreneği o konuda vermek istiyorum; misal şatonuz var. Hayat edebildiğiniz kadar güzelini edin ve sanki o sizinmiş gibi düşünün. Umutsuzluğa kapılmadan; o sizin. Tüm arzularınızı, hatta şevhetlerinizi katın hayallerinize. Bunu yatarken yapabilirsiniz, ki bir çoğunuz da bu şekilde yapıyor. O hayallere teslim olun. Düşünmenize gerek yok. Bir gün bu imkanlara sahip olduğunuz zaman elinizdeki tek şey, yine o önemsediğiniz hisleriniz olacak. Bu hayallerinizi elde etmek çok mu önemli madem? Parmakla gösterilmek mi istiyorsunuz elinizde bulunan mal varlığından mütevellit? O zaman mahallelere taşının. Lüks villalarda oturmanıza gerek yok.

Daha çok yazmak isterdim ama çıkarcı yanım ortaya çıktı. Oysa ki ben sizlere kendi yaşantımdan, çıkarsız olan kısmı göstermek istiyordum. Çıkarcılık kötü bir şey. Çıkarlarınızı sağlayacak insanların dibinde olun fakat amacınız çıkarınız olmasın. Onların hepsi zaten vakti gelince sizi, kendiniz olduğunuz için ödüllendirecektir. Yükselen insanların etrafında gerçek insanlar yoktur; olsa da onlar o saatten sonra gerçek olduklarına inanmak istemezler. Korumaları gereken mülkleri vardır. Vazgeçebilecek insanlar olmalıyız; o saatten sonra vazgeçilebilir kişiler olamayız.