Yol filmlerini/yolda geçen filmleri çok severim. Trende geçen filmlere ise bayılırım. Böyle filmlerde düşünmek değil, hissetmek isterim ve karakterin yolcuğuna ortak olmayı da. Ve hislerine, mutluluğuna, hüznüne, yalnızlığına.

Uluslararası bir ortak yapım filmi olan 6 Numaralı Kompartıman, film listemin baş köşelerinde bir yerde bir süredir onu izlememi bekliyordu. Daha fazla bekletmek olmazdı elbet. :)

Finlandiyalı Arkeoloji öğrencisi Laura, Moskova'dan, Kuzey Kutup Dairesi'nde bir şehir olan Murmanks'a petroglifleri (kaya resimleri/taş üzerine yapılan oymalar) incelemek üzere bir yolculuğa çıkar. Bu yolculuk başta kız arkadaşı Irina ile planlanmış olsa da planlar farklı seyreder ve Laura yolculuğa tek başına çıkmak durumunda kalır. Yolculuğa tek başına çıkmış olması mı can sıkıcıdır yoksa sinir bozucu, cinsiyetçi, insanı rahatsız eden tavırları olan bir yabancıyla günlerce aynı kompartımanı paylaşmak zorunda olmak mı?

Başlarda bu iki yabancı (Laura ve Ljoha) kompartımanın içinde aynı anda bulunuyor olmaktan bile rahatsızlık duyarken zamanla ön yargılarını kırar ve birbirlerine bu yolculukta eşlik ederler. Düşündükleri gibi ayrı dünyaların insanları değil, aynı boktan dünyanın kendilerince farklı zorlukları içinden gelip bu kompartımanda yolu kesişen iki insan olduklarını görürler. Onlar birbirlerini keşfettikçe buz gibi Rus ikliminin daha katlanılır olduğunu görüyor ve sonunda kar fırtınaları içinde bile bir sıcaklık duyup gülümseyebiliyorsun. Laura ve Ljoha bizi yolculuğun sonunda yüzümüzde buruk ama silinmeyen bir gülümseme ile bırakıyor. :)

Yazımı bitirirken filmin yönetmeni Juho Kuosmanen'in söylediği ve beni de çok etkileyen şu cümleyle kapanışı yapmak istiyorum: “Yol filmleri genelde özgürlük hakkındadır. Otomobille istediği yere gidebilir insan. Tren yolculuğu ise daha çok yazgı gibidir. Nereye gideceğine karar veremezsin; sana sunulanı alırsın.”

Ben de bu filmi izlerken tıpkı Laura ve Ljoha gibi bana sunulan bu yolculuğu aldım, kabul ettim ve şimdi de bende bıraktığı hissini kalbimin sıcaklığında saklıyorum...