Bir gün öldüğümde kim hatırlar beni
İple çekilir bensiz olmayan bir gün
Her gün içimizde gezdi ölüm
Günü geldiğinde beni ziyaret etti
Benim için kayda değer üç beş şiir
Bir de içinde gezindiğim üç beş gönül
Üçün besin peşinden giderken geçti ömür
Yaşamadım say, hiçliğe ulaşanlar beni iyi bilir
Kayıtlar altında tutuldu ismim
Hatta mezar taşımda yazar doğduğum gün
Her geçen gün yaklaşıyor doğum günüm
Acı çeken bir çocukken kutlamak istemedim
Devlet beni nüfusundan düştü
Tanıdıklarım her geçen gün akıllarından
Eminim birkaçı demiştir çok akıllı adam
Birkaçı adımı bile hatırlamaz bir akşam
Kalemlerim bana son kez sarıldı
Kağıtlar flamaları yarıya çekti
Hüzünlü müzikler zihnimde son kez çaldı
Hepsi birer birer gözyaşı akıttı
Alıp götürecek beni kızgın bir akıntı
Gitmemem için önüne engel olacak çakıl taşları
Toprak hızla gelen akıntıya dayanamadı
Çöktü, kıymetimi bilen çakıl taşları toprağa karıştı
