Geceler çöküyor üzerime
Diğer insanlar uykuda
Kimsecikler kalmadı dışarıda
Ben baş başa kaldım aklımdaki kalabalıkla
Saatin seslerini duyar gibiyim
Akrep yelkovanı sürekli kovalıyor
Tavanla aramda pek bir mesafe kalmadı
Tavan yer çekimine meydan okuyor
Gece de beni terk etti
Artık güzel değil gün dönümleri
Karanlıkları ve geceyi ruhuma hapsettim
Kendime ağırlaştırılmış müebbet verdim
Ertesi günü niye düşüneyim
Hepsi birbirinin aynısı
Para kazanmak, mülkiyet sahibi olmak
Sonunda mülksüz kalınan dünya telaşı
