İntihar eden çiçekleri suladım
Duygularım nerede
Tanrı nereye gidiyorsun diye sordu
Varsa alirim sıcak bir ev
Cehennemin en dibinde
Çiçekler açmıyor artık
Baharı beklemeyi istemedim
Yağmurun altında yıkansaydı bedenim
Bende sizdenim yağmurlar
Bende sizdenim tarafsız şeytanlar
Annem kapıyı açtı bir anda
Yığılmış bir et parçası gördü
Gözleri sulandırmıştır muhakkak
Her şey gibi sulanmalarda muamma
Babam feryat figan ediyordu tabuta doğru
Yanındaki insanlar boş bakışlarla baktılar
Toprağın altındayım artık
Ben yanmak istemiştim sadece
Tanrı bekliyordu beni
Gönderdi mezarıma birkaç elçi
Sorgular birbirine karıştı
Ben cehennemi göze aldım
Bırakın terleyen bedenimi
Bir ay sonra unutuldum
Karaladığım birkaç satır kaldı arkamda
Ne bekliyordum insanlardan?
Hiçbir şey
Kaldıkları yerden devam etsinler hayata
Birkaç ay sonra kış geldi
Soğuk bedenime taarruz etti
Korkularla doldurdum hücremi
Tanrım ben sadece cehennemde yanmak istedim
Çiçekler tohumlarını bıraktı etrafa
Bir bahçıvan bakmaya başladı aylarca
Kiralık evimin kirasına yetişemedim
Sonsuzca alevlerin içinde gülümsedim
