Ne limanlar, ne istasyonlar ne de duraklar çağırıyor artık seni

Esasen ben de çağırmıyorum artık seni


Özlüyorum, içimde bir sızı

Ağlıyorum sızım sızım,

İsyan ederken buluyorum kendimi


Fakat yine de çağırmıyorum

Haksızlık edemiyorum artık kendime

Hem,

Çağırsam gelecek misin sanki?

Artık başka bir insansın

Başka dudaklar dokundu dudaklarına

Başka tenlere köz oldu tenin

Unuttun belki dizimde izlediğin filmleri,

Bensiz kaç günbatımı geçirdin?

Yahut kaç yıldız gördün bensiz sayabileceğin?


Bunlar muallak sorular

Fakat cevapları muamma değil

Sen saymadın belki günleri

ama ben saydım

Tam 677 nazlı kızıl gün battı seni görmeyeli

677 kere isyan ettim Tanrı'ya

677 kere isyan ettim kendime

Her seferinde unutacağım seni dedim

Söyledim bu yalanı kendime

Hem de hiç utanmadan


Ama bir gece

Bildiğim tüm duaları ettim Tanrı'ya

Gözlük taktım bir de uyurken

Seni daha net görmek için