Duyarsızlık, daha önce çektiğin acıların yeni modelleri ile karşılaşınca oluşan tepkisizlikten başka bir şey değil. “Benim problemim sevilmeyi başarmakla ilgili” dedi. Beşinci bomonti masadaydı ve bu bana bazı yetkiler veriyordu. “Düşünsene oğlum” dedi. “ Leyla beni severse hayatımın neye dönüşeceğini”. Keşke düşünsene dedikten sonra bu eylemi hangi konuda gerçekleştireceğimi eklemeseydi, daha faydalı olurdu. Bunu yüzüne söyleyemedim. Çünkü doğru yerde kurulmuş yanlış bir cümle söz konusuydu. Meyhanede herkesin ortak konusudur Leyla. Herkesin vardır, mütemadiyen gitmiş yahut hiç gelmemiş bir Leyla’sı. Ben hariç… Çünkü ben Leyla yerine Leonard Cohen’i düşünürüm. Leonard Cohen dinlersem eğer entel olduğum düşünülür bu ülkede. Ama şu an arkamda çalan Müslüm Babanın İstanbul’a Elveda adlı parçasını dinlersem öyle bir şey söz konusu olmaz. Çünkü kimse Babanın bu parçayı Cohen’den aldığını bilmez.
