Bir köy var uzaklarda değil çok yakında
Bir rüzgar onu yıkmadan önce halaylar çekilirdi
Zılgıtların sesi yükselirdi düğünlerde
Şimdiyse rüzgarın verdiği zararlarla yıkılan ve yıkılmayı bekleyen binalarla dolu bir köy
Bir köy var rüzgar yıktı geçti zılgıtların yerini derinden Kürtçe ağıtlara bıraktı
Bir köy vardı giderken çok mutlu olduğum
O köye her gidişimde artık o rüzgarın geldiği gün aklıma gelecek ve ben o köye o rüzgar geldiği zaman gidemedim
Ben o köyde rüzgarın getirdiği etkileri yaklaşık 5 gün uzaktan izledim
Gitseydim o rüzgar beni de alıp götürürdü bundan emindim
Taştan duvarları bu sefer Kürtçe ağıtlar yıkıyordu
Yeri sallayan bu sefer o ağıtlardı
Zılgıtlar ve halaylar köyü yavaşça terk etti gözlerimle gördüm
Köyü terk eden dostları da yollarda rüyalarımda gördüm
Köyü terk eden dostların sesini hiç beklemediğim anda kulaklarımı kanatırcasına duydum
Şehri terk eden dostlar da aynı şekilde göründü gözüme
Beraber geçirdiğimiz onca vakit onca muhabbet hatırına geldiler karşıma
Rüyalarımda gelip oturdular yanıma
Dostun bir gidişi yaraladı hepimizi Abbaslar'ı Maraş'ı ve diğer on ili
*Bu şiir Kahramanmaraş'ta meydana gelen depremde neredeyse tamamı yıkılan Abbaslar köyünün hatırasına yazılmıştır.
