Büyük konuşmamak gerek
Biliyorum
Zaten ben ne zaman gelecek zaman kipiyle konuşsam
Kader alay ediyor, tekrar diyorum büyük konuşmamak gerek
Biliyorum
Yine de seni her zaman gözlerimde
Yazdıklarımda
Şarkılarımda
Tutmaya yemin ettim, affet.
Öyle bir saklayacağım ki dedim
Harelerime bin kez bakanlar dahi
Anlamayacak, bilmeyecek ve görmeyecekler orada bir parça tuttuğumu.
Hatta kurumuş mürekkebimi dağıtan ıslaklığa dokunanlar
Bile
Ama aklımdan silinmeyen annemin o sözü
Her zaman,
Seni düşündüğüm zamanlar da dahil ki
Boğacak gibi hatırlatıyor bana kendini
Kul kurar, kader güler.
