Açelyam,

Ah benim gavur çiçeğim.

İnat mı inatsın,

İnancı olmayanlar sana inansın.

Sen benimdin, benim yanımda güzeldin,

Başkaları benim kadar bencil değil;

Senin yüce gönlün nasıl gün yüzüne çıksın?

Bu gün birahaneye de bu yüzden çağırdım seni,

Sen bana layıksın, ben sana mecburiyet;

Benden ayrılamazsın.

Masaya gelen biraver gibiyim bu gece,

Sen ise içindeki bira.

Ben bu gece çok içeceğim, konuşacağım,

Sen susacak, boşalan, boş olan beni göreceksin.

Sen bana karışacaksın,

Beni garsonlar toplayacak masadan;

Sen gitmiş olacaksın.

Sen bir kere sensin tamam mı,

Yani bensin, benimsin,

Anlatabiliyor muyum?

Dilim mi sürçüyor yine;

Sanırsam anlatamıyorum.

Sen, gavur çiçeğim,

Benim yanıma çok yakışıyorsun.

Bana bencil diyorsun,

Ama sen bencilce davranıp,

Nasıl beni bırakabiliyorsun?

Ben ki seni düşündüğüm için,

Seni düşünmeden terkedebilir,

Seni ellere yar edebilirim.

Sen benim mutluluğumsun,

Ve ben mutluluğumu,

Benim gibi biriyle ziyan etmem.

Ama bu sana beni terk etme hakkı vermez,

Şurada seni sevdiğimizden yaşıyoruz.

Gavur çiçeğim,

Güzelim.

Ben kötüyüm,

Sebebi sensin, kanıma karışman.

Daha da hayatına karışmam!

Eğer beni başka erkeklerle yarıştıracaksan,

Beni hayatındaki en iyi bencil herif bilsinler.

Elveda Açelyam,

Gavur çiçeğim.

Elveda desem de gideme,

Sen bana lazımsın Açelya.