Bir arkadaşım eski fotoğraflarıma, yazdığım yazılara bakamıyorum demişti. O zaman hiç anlamamıştım, saçmaydı çünkü.
İnsan nasıl olurda kendine, eski haline karşı bu kadar tahammülsüz olur, kendi fotoğraflarına bakmak istemez. İstemiyormuş gerçekten bugün anladım. Defterimin yapraklarının bu kadar ağır olduğunu, çevirmekte zorlandığımı bugün anladım.
İçim sızladı, yürek yandığında kan akıtabilseydi eğer şuan kan içindeydim ve belki canım daha az yanardı.
