“Yaşamın ne kadar güzel bir şey olduğunu anlamak için ölümü istemiş olmak gerekir.”
Ölüm bir son mudur bilinmez. Fakat bir şeylerin sonu olduğu kesindir. Sevdiklerini ve seveceklerini göremeyeceksin. Umarım bu duygularında sonu olur ölüm. Bitmeyen içsel bir acı, bir ağrı var derinlerde tanımlayamadığım. Ne küçük ne büyük tek bildiğim şey orada var olduğudur ve yok olmayacağıdır. Acı, bir kez yaşandı mı silinemez izler bırakır. Çocuklar asla acı çekmeyi haketmez ve bir acı bir kez yaşanmışsa koca dünyaları yok etmeye kalksak bile o yaşanmışlığı tarihten silemeyiz. Tanrı’nın bir lütfudur belkide acı. Bir heykeltıraş misali yontar bizi. Acıyla biz oluruz, acıyla var oluruz. Acı biziz; silinemez olan, yaşamda yer edinmiş olan, bilinciyle birlikte bir şeyler hissetmiş olan…
