Gece
Su akıyor
Göremiyorum nereden
Neden açık musluklar bırakıyorsun Allah’ım
Hışırtılar ve döğüşler var kafamın içinde
gece
Şeklimi tanıyamıyorum
Yumruk gibi çarpıyor, yumruğum
En azından elim kendini biliyor
Boksör, geri sayım, döğüş ve kapitalizm
gece
Savuşturup kendimi…
Ancak o kadar
Gecenin karanlığı en fazla bu kadar
Metinlerce koşuşturduğum hayatım
Ancak kavrulan bir et parçası gibi kokar
Leşlerden leş beğenen ben
Sabaha kadar ölen tanıdıklarını sayar
Berrak bir su gibi hepsi
gece
Biliyorum, içmeye kıyamıyorum şimdi
En sert rüzgarın hangisi olduğunu
Kim bilebilir ki?
