Acımak verdiğimiz en çetin savaş.
Birinin canının acıması değil dert olan.
Acıya yürekten şahitlik etmek hiç değil.
Acırken birinin bir yerleri acımak sadece.
Bu kadar uzaktan, ötesi yok işte
Hakkının savaşıdır başkasına acımak.
Görülmeye görsün acısı başkasının
Kendine pay çıkarmaya mahirdir bekleyen.
Alan razı satan razı demek en kolayı
O şartları o yaşanmışlığın o geçmişin
Kim hakkından gelmiş ki bugüne kadar.
Acımak haktır acımak isteyene.
Bir üstünlük savaşıdır bu pusuda beklerken.
Daha dün gibi eş dost sohbetine gebeyken
İlk haliyle artık iş işten geçmiştir çoktan.
Acımak kendi içinde bir yer kollamaktır
Acınanın yeri yoktur orda çoğu zaman.
Günlere kalmış geçmesi dedikçe
Zahmetten değil zevkten hal almış bile.
Acımak kendine acımaktan kurtulmaktır
Ne zahmetler ne uğraşlara kaniyiz
Bunca sürtünmeye ne hacet oysa
Kendimize bakmama korkaklığımız
Bir başkasında acıyı görüp
Bir adım ilerisine atlamayı sanmak.
Hani bir film vardı
Bir sahnesinde şöyle diyordu kadın
Size sadece acıyorum.
Neden diye baktı karşısında duran kadın.
Acıyorum işte çünkü acınacak haldesin.
Oracıkta kadının göz yaşından tutsam
Onun yüreği acıyacak birazdan desem
Gücümüz de bir yere kadar varabiliyor.
Herkesin acısı kendine yine de
Herkes kendi kendine acısa bazı anlar.
Birbirini anca o zaman anlar.
O yüzden acımak acımak değil
Başkasının acısından
Kendi acısını rahatlatmaktır.
