Ne ihtirasın ne arzunun var olmadığı bir diyarda yine de birbirbirimizi görüp,
O ağaca biz yaklaştık,
O yasaklı elmayı biz yedik,
Her ihtimali göz ardı ettik,
Belki sen Adem ben Havva..
Bu sonsuz sonlu makama indik,
Anlaması zor, bulunması kâvi değil.
Uzunca bir deyiş yazardım belki yasaklardan doğmana,
Sen Adem ben Havva,
Önce kaybedecektik ruhumuzu uzak yollarda,
Ama inan sevgilim,
Bulacaktık birbirimizi elbet yolun sonunda.
