ben minyatürüyüm insan olmanın
doğustik bir akranıyım ihsan olmanın
ben kaygusuz bir abdalım dilaver olduğu
ben misafiriyim hayatın perver olduğu
gelip bende duruyor bu fikriyat
ellerimle itiyorum çünkü inancım var
sarmış kalbimin dört odasını menhiyat
duvarları yıkıyorum çünkü inancım var
düşüyor yere elmanın yeni bir tonu
kötü bitiyor ademin davasının sonu
bu dünyanın temeli yeni bir muamma
insanlığın dili adem için bir tohamma
ademi balçıktan yaptın,beni taştan
haksız haramlarım, günahlarım var
davacıyım ademin dünyasına baştan
sırtımda ademin bana dünya yükü var
vakti değildi bir haylaz olmanın
duruşmada anlamı çoktu iyi olmanın
vaktiydi devranın kötülüğe çark olduğu
insansızlığın bu dünyaya zapt olduğu
insan suretinde şeytandır yüzümüz
benim peşimde hakikatın adı var
geleceğe dair kördür bizim gözümüz
benim dilimde doğruluk tadı var
kayıplar şimdiden var kıldan köprüde
sonu görmeyecek kimse belli ölçüde
takılmış kulağa şeytanın takunya sesleri
şimdiden başlamış insanın fasarya pesleri
ben karikatürüyüm insan olmanın
edebi türde çarpıcı bir lisan olmanın
iyiliğin bu devirde benliğime mihver olduğu
ben misafiriyim hayatın dilsever olduğu
bana çatıyor törpülü bir öbür
ellerimle siliyorum çünkü inancım var
içimde cesur karekterli bir böbür
duvarlar inşa ediyorum çünkü inancım var
anadan hür doğdum hür de yaşarım
bu ilimsizliği ben elbette aşarım
bu bedenin temelinde yeni bir bulmaca
varlığım yaradan için en iyi kurmaca
