Bir sis kadar boğuktu bakışları.

Yakıyordu ellerimi sessizliği.

Soğuktu,

Üşüyordum yüreğinde.

Kapatmıştı pencerelerini,

Güneş görmüyordu yüreği, karanlıktı.

Adı mutluluktu, soyadı umut.

Küçücük bir çocuğun gamzesiydi.

Bembeyaz bir papatyanın yaprak tanesi.

Işığı olamayan bir odanın içinde yanan,

Mum tanesi.

Gökyüzünden dünyaya düşen kar tanesi.

Hiç umulmadık bir anda radyoda çıkan,

En sevilen şarkıydı kendisi.

Umuttu kendisi, yarınlara inatla gülümseyen,

Bembeyaz bir güvercin.