Bazen dünyadaki bütün günahların sorumlusu benmişim gibi hissediyorum
Taşımakta artık zorlandığım bir yük var sanki omuzlarımda
İki adım uzağımda ise bir çukur var,hiçsizliğime doğru giden
Eğer adımlarıma dikkat etmez isem her an düşebileceğim
Dedikleri doğruysa eğer, orada ödeyecekmişim bütün o günahların bedelini
İşte orada koparacaklarmış ruhumu canımdan
Çalacaklarmış benden yüzümdeki simayi,kacıracaklarmış rüyalarımı...
İşte o zaman bir durgunluk gelecekmiş o asi ve durulmaz ruhuma
Sessizliğim benim en şanlı eserim olacakmış
Rahatsız edemeyecekmişim artik kimseleri...
İyisi mi atlayayım gitsin o çukura ,çeksin ben içine , en derinlerine
Acısız bir ölüm olur belki bu
Belki de bir çeşit ötenazi
Benden geriye en ufak kanıt kalmaması adına...
