Diyelim ki kolların benim; dudakların, o yamalı bohça gibi yüreğin. Küçülür müyüm karşısında gözlerinin, yine ıskalar mıyım dudaklarını ansızın, ya ellerimden geçip gitse ellerin. Cümle cümle hatmetsem seni, anlamı olur mu ezberlerimin?
Farz et ben senim !..
Adın ben, anlamın ben, varın yoğun ben.
Bir gece vakti göğüne düşen yıldızlar gibi dilenen ben. Yeryüzü cennetim, ben araftan kalkıp geldim de sen çıkıp gelemedin ..
