Bir ağaç gibiyim ormanın birinde.
Bir hüzünle değiştiririm elbiselerimi.
Soyunurken sarı elbiselerimi ve giyinirken yeşillerimi.
Kırılır ince dallarım, yolunur yapraklarım.
Gövdeme açılırken yaralar,
Merhem olsun isterim yüreği yüreğime.
Şarkı söyleyen kuşlar konsun, çiçek açsın dallarım.
Yiyecek taşısın karıncalar gövdemdeki ambarlarına.
Hüznün neşesiyle demleneyim.
Usumdaki hemdemimle tokuştururken kadehimi
