Herkes sorar neden bu kadar sessizim,
Cevaplayamam, çünkü seninle dolu cümlem gizli.
Bilmiyorsun belki, ama seninle ben,
Her an platonik bir hikayedeyiz, derinden.
Bazen düşünüyorum, söylesem mi sana,
Belki de cevabın bir umut, güneş doğar bana.
Ama korkularım ağır, kaybetmekten çekinirim,
Belki de bu yüzden hep susar, içimde kalırım.
Belki bir gün cesaret ederim, söylerim içimi,
Ama o güne dek, seni uzaktan sevmeyi seçtim, içimde gizli.
Gözlerin hep parlar, ruhumda iz bırakarak,
Platonik olsa da, bu aşk hep kalır yanarak.
Sonunda ne olur bilmem, ama bu his gerçek,
Her sabah seninle doğar içimdeki bu çiçek.
Aşk dedikleri belki de budur, platonik bir serüven,
Sen bilmesen de, bu aşk benimle hep sürecek derinden.
