Ardında bırakmadı

Bir kuytuda yas tuttu

Ağladıkça unuttu unuttukça ağladı

Kırıklarını topladı, zamanla külledi


Yaslı yüreğin

Saklandığı yerden çıkma vakti

Kutsal Kutsal Kutsal olan

Yol gösterdi


Sevgiler geriye düştü

Önem yitime uğradı

Ey canım diye seslenenim

Neredesin?

Ben mi kurdum bu hayali boş bir avuntuda

Böyle miymiş yalnızın bir günü

Bu muymuş her şeyden azade olmak


Yalnızlık tutsak edici bir güç

Yalınlık arzu edilen bir övünç

İşte bunlar hayali bir sevda yaratımı

Bir öğüdü tutmakla başlamalı hikaye

Saygı duymakla ve boyun eğmekle devam etmeli

Oysa yüreğin işleri gerçeğin küntlüğünden farklı


Kutsanmış bir yaşamda

Söyle bana, seslen gönlüme!


"Sessizliğe teslim olmayıp kederi kapı dışarı et

Ve yeniden umut bağla gökyüzünün devinimine

Güneş yeniden doğacak

Kesiklerinden içeri sızacak gün ışığı

Yine güneş yanıkları oluşacak vücudunda

Bir şiire tutunacak sızlayan yerlerin

Mana ağına takılacak şarkılar

Bağladığın karalar çıplak kalacak

Güller, yaseminler, begonviller balkonunu süsleyecek

Sen var oldukça Ey Canım!

Hükmümü süreceğim, krallığımı kuracağım

Sen bende varsın, ben sende diyeceğim."