Yıkılmak üzereyken bir kez daha yakalayıp tuttum kendimi
Sardım sarmaladım incinen her yerimi
Yüzümde bolca kırışık
Saçlarım biraz karışık
Olsun dedim olsun kadın
Sen ne güzelsin, sen ne yücesin
Çok sevdim yine anneliğimi
Dişiliğimi
Yılların yüzümde bıraktığı her bir izi
Varsın deli desinler
Ben her delirdiğime de anayım
Her aptallığıma da sahip çıkarım
Ben elleri hiç yanmayan kadınlardan olamadım
Parmak uçlarımdaki yanıkları iyileştirdim teker teker
Öptüm içimden geçen her acıdan, ızdıraptan ve yüzümdeki uçurumlarımdan
Ah dedim ah be kadın
Senin deliliğin bile güzel
Olsun...
Ben yıkılmak üzereyken bir kez daha sarıldım kendime
Kendim sevdim kendimi
Öptüm parmak uçlarımdan
İyi ki dedim
Yine iyikilerle avuttum kendimi
