Kimi sevdiğini bil isterim...
Basmakalıp hayaller bana göre değil. Pembe panjurlu evlerin kadını değilim ben. Lüks restoranların, pahalı hediyelerin de... Bu standartları veremem, istemem de. Ben simsiyah dağ başı şatoları isterim; yer sofralarında da yer, çakıl taşlarını saklarım. Sıradan başlangıçlar ya da klişe cümleler ile gelinen mutlak sonlar mı? "Sorun sende değil bende"ler, "ben o gözyaşlarına değmem"ler, yok efendim "sen daha iyisine layıksın"lar falan huyum değil. Seviyorsam; sorunluysan da, en iyisi olmasan da, ağlatsan da severim.
Ağlamayı da severim bu arada. Saatlerce ağlarım, kimsenin haberi olmaz. Yaparım makyajımı, öyle bir kahkaha atarım ki çektiğim acıyı ruh duymaz. Akıllı olduğumu iddia etmem; güçlü kadınsa hiç değilim. Umurumda bile gözükmeyen şeylerin hepsi için paramparça olur, kolay dağılırım. Beni ben yapan şu ki; kendimi kendim toparlarım. Ladesi severim evet, ama bile bile lades olacak benimkisi. Eğer yürümek istiyorsam acımam çıkmaz sokaklarda attığım adımlarıma, kendime de... O kaçınılmaz duvara çarpana kadar da durmam hani. Pes etmeler bana göre değil...
Anne olduğumda minik yavrumu benim gibi biri değil; üzüldüğünde gülümseyen, kuyruğu hep dik tutan, vazgeçmeyen değil... Yani o paslı, dikenli telleri omuzlarında taşımaya razı, bundan korkmayacak biri değil... Kendi ruhunu herkesten önde tutan biri olarak yetiştirmek isterim. Umarım becerebilirim. Zaten düpedüz aptallık bu bendeki gözü karalığın adı, biliyorum. Aptal olabilirim ama korkak hiç değilim.
Yolum zift dökülmüş sıkıcı yoluna benzemez, ben patikalarda çiçek açmak isterim. Aklı başında delilerdenim. Garip. Ama ironi benim varoluş biçimim. Aslında, kolaylığım aldatmasın kimseyi. Seversem sakınmam, esirgemem hiç kendimi. Ama öyle sehpa üzeri bira kutularının arasında da yerim yok benim. Rakı varsa kadehinde sek atıp hakkını verdiğin, o zaman bana içtiğini kabul ederim. Var olmak şart değil hiçbir his için; bunu bilir, bunu söylerim. E biliyorum, hep söylüyorum, standartlara uygun değilim, N.Ş.A.'da bile genellemelere dahil olmama imkan yok. Üstelik kesinlikle normal değilim.
Sonuç itibarıyla; tüm kalbimle normalleşmeyi de reddediyorum, içi boş genellemelerinizi de...
