Kendine miras bıraktığın yükün
Ve hükümler giymiş eski kabadayılar,
Bu yüzsüz kadere karşın.
Bilmediğine üzülür durursun
Bilmezsin ki bunca yıldır,
En dibindesin hüzün kuyusunun.
Yollar ayrılır sen sevdiğine kavuşursun,
Yükünden kurtulmuş bir hamal tavrıyla...
Eski ev saadetini anmak,
Pare pare olmuş yüreğinin,
Yeniden duymak gibi sesini.
İzlerin kaldığı yerde
Başlar öpücükler
Yeniden inanmak için
Mümkün kılınır mı?
-Yeni Dünya'nın ibadet yeri
Herkes anarken sen sevdiğini söylersin
Bulduğunu sandığın için,
Bilmezsin ki
Bunca yıldır
Bu mutluluk için üzüldün
Şimdiyse sevgilinin en güzeli
Ah bu kalbin en güzel köşesi!
Ve penceresinden sana uzanan güneş,
Ellerini kavuşturmak için beklemek
Ve yeniden barışmak
Sayısız kez küstüğünü unutturmak için
Yeniden yeşerdi bu taş kalbim
O yüzden sevgilim
Sana çok teşekkür ederim...
