https://youtu.be/hy2X6cWi1Is


  Tarih 2 Temmuz 1993, her sene bugün belgeseller izledim, o günü yaşayanların şiirlerini okudum, yakınlarının röportajlarını okudum, ben de böyle andım, kalbim kırıldı. Kalbimiz hep kırılıyor, bizim. Biz yine ötekiyiz, her daim öteki.

  Yazdığım, yazacağım her şey samimiyetsiz olacak. Hüzünlü günleri anmayı, özel günleri kutlamayı sevmiyorum. 

  Ülkenin aydınlık yüzünü yaktılar, yakıyorlar, yakacaklar. Baskıcı, jurnalci, dediğim dedikçi insanlar asla değişmiyor, artarak çoğalıyor. Biz utanıyoruz, onlar yani olayın failleri, faillerinin yakınları yakınlarının gelecekteki yakınları utanma yetisini kaybetmişçesine atmosferi soluyabiliyorlar. Aynı atmosfer aynı zaman aynı döngü. Bu aynılık yüzünden farklılaşamadan, farklı sesler çıkaramadan, yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek bağıra bağıra şiir okuyamadan asılıp kesilip yakılıp çimenlere dahi uzanamadan ölüp gidiyoruz. Bir ölür bin doğarız diyor şair, doğmuyoruz. Bin ölüp bir doğuyoruz. Şiir yalan söyler mi? Bu da acıtıyor. Biz o kadar az ve o kadar yalnızız ki bir doğup bin ölüyoruz.

   Kuş seslerini getiriyorum.

  Çiçek kokularını

  ağıt yerine.

  Adlarını biriktiriyorum kuşların

  otların gürleşen yeşilini

  çorak genişledikçe

  örtmek için külleri. 

  İnanmıyorum yok olduğunuza  yüzünüz düştükçe sözcüklere  hep kanayacak bir soruyla:  “Küllerinden doğarmış Anka  tüyüyle mi yazdınız adlarınızı…”             


Sennur SEZER  


Tüm bu boğucu havaya rağmen giden hiçbir sanatçı gerçekte ölmez, eserleri sonsuzluğa ulaştırır onları. Bağnaz, katleden, yakan, yıkan ruhlar bu dünyada yaşasa ne fayda. Biz yalnızız fakat tesellimiz muazzam. 

Ve 

SARIL BANA

      Metin ALTIOK

Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ 

Sevgiler bekliyor sürekli senden. 

İnsanın bir yanı nedense hep eksik 

Ve o eksiği tamamlayayım derken, 

Var olan aşınıyor azar azar zamanla.

 Anamın bıraktığı yerden sarıl bana. 

 Anılarım kar topluyor inceden, 

Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne. 

Ama yine de unutuş değil bu, 

Sızlatıyor sensizliği tersine. 

Senin kim olduğunu bile bilmezken.

Sevgiden caydığım yerde darıl bana.

          Sevgi ve Acıyla