İsterdim ki bu şiir
Bağnaz bir kötülükten gebe kalmasaydı
İsterdim ki kötü bir hamilelik süreci geçirmeseydi
Ve en nihayetinde
Ölü bir bebek doğurmasaydı
Ama
"Kaldı bu yaşamak suçu üzerimizde"
Kaldı, leke gibi
Kir gibi
Daha kim olduğunu bilmeyen bir kızın
Annesinin deyimiyle
Kirlenmesi gibi
Kim ölü kılıyordu bizi
Daha biz doğmadan önce?
Kim çevirdi başını öteki tarafa
Boynumuz kesilirken attığımız çığlıkları işitince?
Ama kaldı
Kaldı küf gibi
Zincir gibi
Bir kere olsun gecenin körü
Şöyle alıp başımızı çıkamadığımız sokaklar gibi
Yoksulluk gibi, yokluk gibi
Ben burdayım! dediğinde
Sesine sükun vurmak gibi
Kaldı
Annemden miras gibi,
Öldürüldüğümde üstünde titizlikle durulacak
İntihar etmiş olma ihtimalim gibi
