Dalgalar sallanıyor bir ileri iki geri 

Işıklı sokakların da insanlar 

Gece vakti yürüyor çarparak sağa sola 

Denizin sakinliği var üstümde ah smyrna 

Aklıma düştün yine

Soluksuz kaldım dün gece 

Dağların ardında bir sönük hatıra 

Eski bir iz taşıyor gönlümün goncasında 

Dönüp gitmek istiyorum da dur diyor 

İki kulenin yanında bir maphus gibiyim 

Sen benim olmadın bende bu şehrin 

Nasıl geçer sensizlik nasıl yaşanır ah Smyrna 

Şerha şerha yarılsa şu toprak 

Girsem yedi düvele karşı 

Kabulü olur muydum gecenin 

Ne zamanın çarkı kırılır 

Ne samanın başağına kıran girer

Bir dağ tepesinde Homeros’a yakınım 

O Truva’ya hayran ben sana ah Smyrna 

Yaşarken anlar mıydım seni 

O güzelliğin tenezzül ettiği inleri

Belki geç kalınmış olacaktır 

Dokunmadan yatmadan yan yana 

Bu yankı bu acı yaşatır mı böyle insanı 

İnat değil mi bu, acı acı inlerim 

Af dilemek tövbe etmek benim işim değil

Dönme geri dönme Smyrna