Ahir zaman insanı olduğumuzu

Unuttuk

Sanki mahşer yok gibi

Hesap yok gibi

Yapmacık insanlar olduk


Sevmez olduk, yürekten

Dilde bizdeki sevmek

Dil de pabuç kadar

Kırar olduk, kimi zaman


Saldırgan olduk

Çatacak yer arıyoruz

İncitmekten korkmuyoruz

Saygı göstermeyenler arasına girdik


Sahipsiz kaldık 

Sahiplenmedik, kimi zaman

Hani kötü günde de yemin etmiştik 

Ekmek Kuran'a

Onlar da yok oldu... 


Kimliğimizi unuttuk


Ne kalacaksa şu fani dünyada

Biz götürecekmiş gibi yaşar olduk


Bir ah çeksek, ah! 

İşiten olur mu ki

Dikenler arasında gülleri...