Yağmur ceketimden kokunu çaldı,
Çek yelini dedim dinlemedi, beni de ıslattı.
Omuzlarımdan başladı, yüküm arttı,
Rengi de giderek koyulaştı.
Yağmur tabiatı korumaktı, Toprağa masaj, bitkilere sofraydı.
Sıcaklara serinlik, kirli dünyaya temiz havaydı.
Yağmur ceketimden kokunu çaldı.
Denizleri karıştırdı, balıklara yem çıkardı. Martılar da nasibini aldı.
Trafikler tıkandı, aşıklar dil çıkardı.
Şemsiyeler açıldı, adımlar hızlandı.
Mevsimlerden son bahar, ekimin de başladıydı,
Haklıydı, yeryüzüne borcu vardı.
Bütün dünyada sevinçle kutlandı nemi ise bende kaldı.
Yağmur ceketimden kokonu çaldı,
Bulaşma dedimse de anlamadı,
Adı da ahmak ıslatandı.
