Bütün yükünü alıp kalkan yaz gemisi
Sularını yarmaya başladı ölümün.
Kızıl yaprak dalgalı sonbahar denizi
Karıştı... söndü son parıltısı gülümün.
*

"Artık bir pencerenin önünde, ne kaldı
Oturup geçen dünü düşünmekten başka,
Ne kaldı yaşamaya üşenmekten başka?"
Deme. O masalların geceleri geldi.
*

İşte beyaz yelkeni düşten dokunmuş sal!
Yetişmek üzere düne günlerin peşinde.
Koş, bir ekmek çıkını gibi yanına al
Buluşmak umudunu bir yaz güneşinde.