içim
ah içim
gök kubbeye uzanan
çınar ağacı
hala tutunmaya çalışan
özleminden izlerinden
vazgeçemeyen
bir çınar ağacı
içim
ah içim
özlemin bu denli yıkarken seni
enkazından bir umut mu bekliyorsun
bilmezsin ki
o enkaz da sensin
enkaza sebep olan da
ondandır bilirsin kendini
bundandır evvele güvenin
