şimdi bakıyorum da uzaklara
bir müzik var kulağımda
gözlerimin gördüğü hiçbir şey yok
bakıyorum da neye yarar
gördüklerimin nesi var görülmeye değer
on yıl geçmiş aradan, on yıl
yine gözlerim doluyor
yine tüm varlığımı unutuyorum
sadece o on yıl önceyi hissediyorum.
o arabadan kafamı dışarı uzattığımı
rüzgarın saçlarımın arasından geçişini...
ayrılık, mutluluktan ayrılık
ayrılık, yaşamaktan ayrılık
güzelliklerden, sevişlerden ayrılık
artık güzeli görmüyorum
artık gördüğüm hiçbir şey yok
artık sadece gökyüzüne bakıyorum
yok olmayı diliyorum yine
bu kadarına değer miydi yaşamak?
hayattan kopukluğunu hissederek
yaşamak her saniye
lanet okuyup bayat sigaralar içerek
ertesi gün çok önemli işlerimiz varmış gibi
erkenden uyuyup erkenden uyanarak
çok hevesliymişiz gibi uğruna her gün kahvaltı ederek
değer miydi ki yaşamak?
gördüğüm hiçbir şey yok
duyduklarım da tükeniyor
ellerimde hiçbir şey kalmadı
ne bir telefon numarası
ne bir çift bakış
artık her şey bitiyor,
bitemeyen bir ben kaldım
bir de yalnızlığım
bir de ölümüm var bana kalan
bu zaman bana ait değil
ben bana ait sanmıştım
